De Reeks….Bij Tasche Staalbouw

‘In de eerste reeks ben ik op bezoek bij de broers Tasche: Frank, Martin en Coen. Bij Tasche Staalbouw staan vakmanschap en familie voorop. Ik werd hartelijk ontvangen en kreeg een kijkje achter de schermen. We spraken over hun rol in het familiebedrijf, de hoogtepunten en uitdagingen die ze hebben meegemaakt, en hun visie op de toekomst van het bedrijf’.

Wat is een van de meest indrukwekkende staalprojecten waar jullie ooit aan hebben gewerkt, en waarom?
Een van de meest indrukwekkende staalprojecten waar we aan hebben gewerkt, is de bouw van de TT-hal bij het Circuit van Assen. Deze hal werd zo’n twintig jaar geleden gerealiseerd en wordt gebruikt voor beurzen en evenementen. Destijds was dat een enorm en complex project, zowel qua engineering als uitvoering. Als je dat vergelijkt met nu, zie je hoeveel efficiënter en eenvoudiger zulke projecten tegenwoordig verlopen dankzij nieuwe technieken.

Recentere projecten waar we trots op zijn, is het sportcomplex in Borne en de zwem- en sporthal in Almelo. Dit zijn mooie voorbeelden van moderne staalbouw.

Hoe is het om als 3 broers een bedrijf te runnen?
Het runnen van een bedrijf met drie broers voelt voor ons heel gewoon. We zijn er eigenlijk van jongs af aan ingerold. We worden er vaak op aangesproken, maar eerlijk gezegd hebben we onderling nog nooit problemen gehad. Dat komt vooral doordat we elkaar alles gunnen en elkaar in de waarde laten. We hebben dezelfde drive.

We vullen elkaar goed aan, zowel qua persoonlijkheid als onze kwaliteiten. Juist omdat we broers zijn, voelen we elkaar goed aan en kunnen we open met elkaar sparren. Iedereen doet waar hij goed in is, en juist die combinatie maakt onze samenwerking sterk.

Hoe was het om met jullie vader samen te werken?
Het samenwerken met onze vader was heel vanzelfsprekend. Vroeger, als we uit school kwamen, ging de schooltas in de hoek en stonden we direct in de werkplaats. Zo zijn we er van jongs af aan ingerold.

Toen later de computers hun intrede deden, was dat wel even wennen. Onze vader had zelf niet zoveel met computers, waardoor Frank op een gegeven moment de calculatie heeft overgenomen. Ons pa was juist vooruitstrevend als het ging om automatisering. Hij was altijd geïnteresseerd in nieuwe innovaties en ontwikkelingen en stond daar ook voor open. Die combinatie heeft ons als bedrijf veel gebracht.

Wat vinden jullie zo mooi aan het werken met staal dat mensen van buitenaf vaak niet zien?
Wat veel mensen van buitenaf niet zien, is hoe bijzonder het is om met staal echt iets fysieks neer te zetten. Elk project is uniek en anders, geen enkel werk is hetzelfde. Je bouwt iets tastbaars dat blijft staan en mensen praten daar over.

Als we door dorpen en steden rijden en projecten tegenkomen waar ons werk in zit, geeft dat enorm veel trots. Dat zijn momenten waarop je letterlijk ziet wat je met je handen en vakmanschap hebt gecreëerd.

Welke eigenschap van jullie zelf komt het best tot zijn recht binnen de staalbouw?
Onze sterkste eigenschap binnen de staalbouw is onze ijver en fanatisme. We hebben alle drie het ‘staalvirus’ te pakken. In de werkplaats lopen we altijd in de hoogste versnelling, wordt lachend verteld.

Stilzitten zit er bij ons gewoon niet in. Als er staal is, willen wij ermee aan de slag.

Welke fout of tegenslag heeft jullie uiteindelijk het meest gebracht?
De grootste tegenslag was wel het overlijden van onze moeder.
Zij deed enorm veel binnen het bedrijf en thuis: de administratie, de winkel, het koken. Ze klaagde nooit en was altijd gastvrij. Voor ons en voor anderen.
Ze was een grote steun voor ons en voor onze vader. Dat zij wegviel, was een enorme klap. Tegelijkertijd heeft het ons als broers en als bedrijf dichter bij elkaar gebracht en sterker gemaakt.

In 2017 kregen we te maken met een grote brand bij de trappenafdeling. Die periode was ontzettend heftig. We raakten vrijwel alles kwijt: het archief, afgesloten werken, mallen en machines. Alleen de administratie bleef behouden. In feite moesten we volledig opnieuw beginnen, terug naar nul.

Toch zijn we hier sterker uitgekomen. Het was een zeer leerzame periode, waarin we het gevoel kregen dat we opnieuw een bedrijf aan het opbouwen waren. Wat vooral indruk maakte, was hoe iedereen klaarstond: onze medewerkers, maar ook mensen om ons heen. Iedereen stond paraat voor ons. Een zeer bijzondere ervaring.

Juist in die moeilijke tijd hebben we elkaar en onze mensen echt goed leren kennen. Dat heeft ons als bedrijf hechter en sterker gemaakt.

Wat wordt het meest gewaardeerd aan de cultuur van VC Fleringen?
Wat wij het meest waarderen aan de cultuur van VC Fleringen is de saamhorigheid. Het voelt als een vertrouwde omgeving, met mensen die je kent en die voor elkaar klaarstaan. Juist die verbondenheid maakt de club zo bijzonder voor ons.

Welke rol speelt trots in jullie werk en wanneer voelden jullie dat het sterkst?
Trots speelt een grote rol in ons werk. Het gevoel is het sterkst wanneer iets dat je ooit hebt bedacht, ook echt tot uiting komt in de praktijk. Van de eerste tekening tot aan de montage op locatie: samen met het team mooie dingen maken, dát geeft voldoening.
Er werken hier, met inleners erbij zo’n 75 tot 80 mensen en we hebben bewust korte lijnen. We zijn goed benaderbaar en vinden het belangrijk om laagdrempelig te blijven. We lopen in werkkleding rond net als iedereen, dat hoort bij wie we zijn.
Iedereen heeft zijn eigen rol. Frank richt zich bij de staalbouw op het commerciële gedeelte, Martin op de technische kant en Coen op de trappen, samen met Robert Zegger. Juist die duidelijke verdeling en samenwerking maken ons trots op wat we samen neerzetten. We vullen elkaars kwaliteiten goed aan.

Welke levensles heb je geleerd op de werkvloer die je ook aan jonge VCF’ers zou willen meegeven?
De belangrijkste levensles die we op de werkvloer hebben geleerd, is gedreven zijn en nooit opgeven. Inzet en doorzettingsvermogen maken echt het verschil. Als iemand op het werk fanatiek en gedreven is, is hij dat op het voetbalveld vaak ook. Dat is mooi om te zien.

Welke rol speelt voetbal in jullie leven en wat doen jullie daarin samen?
Als bedrijf zijn we al jarenlang een trouwe (hoofd)sponsor van VCF. Coen voetbalt in het 4e elftal, Martin traint mee met de All Stars en Frank is jarenlang leider geweest van het 2e elftal.
Martin en Coen zijn tevens leider en trainer van de J11, een heel leuk elftal om mee te werken.
Daarnaast zijn we al jaren groot fan van Heracles, de kinderen gaan inmiddels ook allemaal mee. Een mooi familie uitje.

Als er één ding gebouwd mag worden voor de club zonder beperkingen, wat zou dat dan zijn?
Als we één ding voor de club zouden mogen bouwen zonder beperkingen, dan zou dat een goede, moderne kantine zijn. De beste investering van de afgelopen jaren is het kunstgrasveld geweest, maar de kantine mist uitstraling en is behoorlijk gedateerd. Het zou mooi zijn om een plek te creëren waar iedereen graag samenkomt, zowel voor leden als voor bezoekers.

Wat is jullie visie van Tasche Staalbouw voor de toekomst?
Bij Tasche Staalbouw kijken we altijd vooruit. We zetten in op goede automatisering en op het zelf opleiden van vakmensen. Door actief te zijn op scholen, mee te doen met open dagen en stageplaatsen aan te bieden, zorgen we voor instroom van jonge talenten. Veel van hen blijven na hun opleiding bij ons werken. Daar zijn we heel blij mee.

We zien nog relatief weinig vrouwen in de staalbouw, maar wie gemotiveerd is en over de juiste kennis beschikt, krijgt bij ons alle kansen. Vrouwen brengen bovendien een andere, waardevolle dynamiek in het team. Het werk is fysiek gezien zeker geen belemmering. De vrouwen die bij ons werkzaam zijn buiten de werkplaats worden door de jongens vaak gezien als vertrouwenspersoon. Via hen komen signalen weer bij ons terecht, wat we als bijzonder waardevol ervaren.

Het vak is uitdagend en biedt volop doorgroeimogelijkheden: van lasser tot werkvoorbereider of functies op kantoor. Onze medewerkers leren het bedrijf vanaf het begin kennen en werken zich op, waardoor ze alle ins en outs begrijpen. Zo bouwen we niet alleen staalconstructies, maar ook een sterk en toekomstbestendig team.

Hebben jullie een favoriete kerstherinnering van vroeger?
Een van onze favoriete kerstherinneringen van vroeger is mos halen bij het Herickhavebos, iets wat natuurlijk helemaal niet mocht. Onze vader en moeder hadden altijd een echte kerstboom en van grote dozen maakten we zelf een kerststal, met verschillende hoogtes. Daar was het mos voor nodig. Op de vraag wat hun moeder daarvan zei, antwoordden de broers lachend: ‘Mooi doan, jongs’.

Het mos halen was soms een heel avontuur: we zijn er een keer met de auto vast komen te zitten en we zijn zelfs een keer betrapt door een jager. Achteraf gezien waren het wel hele spannende en mooie momenten.

Bij de winkel hebben we ooit een grote kerstboom neergezet. Deze moest elk jaar groter. Helaas waaide hij om en kwam hij tegen het huis terecht. Gelukkig bleef alles ongedeerd, maar het is wel een herinnering om nooit te vergeten.

Hoe vieren jullie kerst?
Kerst vieren we altijd samen met familie, zowel eigen familie als schoonfamilie. Het is een vaste traditie om het gewoon thuis met elkaar te vieren, gezellig en ongedwongen.

Als jullie mogen kiezen, wat staat er dan op het kerstmenu?
Als we mogen kiezen, staat er unaniem biefstuk op het kerstmenu: een goed stuk vlees, met daarbij een passend speciaal biertje. Voor ons is dat de ideale combinatie voor een feestelijke maaltijd.

Het een of het ander?

In alle gevallen waren de broers Tasche het unaniem eens en kwamen zij tot hetzelfde antwoord.
Ochtendmens of avondmens? Ochtendmens

Bal aannemen of bal passen? Passen

Zomervakantie of wintersport? Zomervakantie

Gras of modder? Gras

Geduldig of doortastend? Doortastend

Afsluitend aan ons gesprek krijg ik een korte rondleiding door het bedrijf. In de hal, bij de machines, is meteen merkbaar hoe gepassioneerd de broers over hun werk praten. Ze leggen uit hoe belangrijk automatisering is en hoe deze zich door de jaren heen heeft ontwikkeld. De blik op de toekomst is indrukwekkend: met een virtuele bril zie je zowel het echte staalprofiel als ook een digitale tekening in 3D.

We willen Coen, Frank en Martin hartelijk bedanken voor hun openhartigheid en gastvrijheid tijdens ons gesprek. En natuurlijk wensen we alle drie, ook namens VCF, samen met hun gezinnen en families, hele fijne feestdagen toe.